اولين تفاوت اين است كه امام حسن در مسند خلافت بود و معاويه هم به عنوان يك نفر طاغى و معترض در زمان امير‌المؤمنین قيام كرد ..كشته شدن امام حسن در اين وضع يعنى كشته شدن خليفه مسلمين‏ و شكست مركز خلافت. مقاومت امام حسن تا سرحد كشته شدن نظير مقاومت عثمان بود در زمان خودش، نه نظير مقاومت امام حسين. امام حسين وضعش وضع يك معترض بود در مقابل حكومت موجود؛ اگر كشته مى‏‌شد كشته شدنش افتخارآميز بود ..

 حتى امام حسين هم احتراز داشت كه كسى در جاى پيغمبر و در مسند خلافت پيغمبر كشته شود. ما مى‌بینیم كه امام حسين حاضر نيست در مكه كشته شود … مى‌بینیم امير‌المؤمنین وقتى كه شورشيان در زمان عثمان شورش مى‌کنند فوق ‏العاده كوشش دارد كه خواسته‏‌های آنها انجام شود نه اينكه عثمان كشته شود … خودش فرمود من اين‏قدر از عثمان دفاع كردم كه مى ‏ترسم گنهكار باشم

 آيا طرفدار شخص عثمان بود؟ نه، مى‌گفت من مى‏‌ترسم تو خليفه مقتول باشى. اين براى عالم اسلام ننگ است كه خليفه مسلمين را در مسند خلافت بكشند .

 اگر امام حسن مى جنگيد، يك جنگ چند ساله اى ميان دو گروه عظيم مسلمين شام و عراق رخ مى داد و چندين ده هزار نفر مردم از دو طرف تلف مى شدند بدون آنكه يك نتيجه نهايى در كار باشد. احتمال اينكه بر معاويه پيروز مى شدند - آنطور كه شرايط تاريخ نشان مى دهد- نيست، و احتمال بيشتر اين است كه در نهايت شكست از آنِ امام حسن باشد. اين چه افتخارى بود براى امام حسن كه بيايد دو سه سال جنگى بكند كه در اين جنگ از دو طرف چندين ده هزار آدم كشته بشوند و نتيجه نهايى اش يا خستگى دو طرف باشد كه بروند سر جاى خودشان و يا مغلوبيت امام حسن و كشته شدنش در مسند خلافت؟

 اما امام حسين يك جمعيتى دارد كه همه آن هفتاد و دو نفر است. تازه آنها را هم مرخص مى كند، مى گويد مى خواهيد برويد برويد، من خودم تنها هستم. آنها ايستادگى مى كنند تا كشته مى شوند، يك كشته شدن صد در صد افتخارآميز.

 سه عامل اساسى در قيام امام حسين دخالت داشته است. اول اين كه حكومت ستمكار وقت بيعت مى خواست، امام جوابش فقط اين بود: نه، بيعت نمى كنم، و نكرد. امام حسن چطور؟ آيا معاويه از امام حسن تقاضاى بيعت كرد؟ نه، بلکه جزء مواد صلح بود که بیعت نباشد.

 دوم دعوت كوفه بود به عنوان يك شهر آماده. هجده هزار نامه مى نويسند براى امام حسين و اعلام آمادگى كامل مى كنند. اگر امام ترتيب اثر نمى داد، مسلّم در مقابل تاريخ محكوم بود؛ مى گفتند يك زمينه بسيار مساعدى را از دست داد. و حال آنكه در كوفه امام حسن اوضاع درست بر عكس بود؛ يك كوفه خسته و ناراحتى بود، هزار جور اختلاف عقیده پیدا شده بود آنچنان بد بود که امام حسن وقتی به نماز می آمد زیر لباس های خود زره می پوشید و خطر کشته شدن ایشان وجود داشت و یک دفعه در حال نماز به طرفش تیراندازی شد…

پس بر امام حسين اتمام حجتى بود، در مورد امام حسن بر عكس، اتمام حجت بر خلاف بوده و مردم كوفه تقريباً عدم آمادگيشان را اعلام كرده بودند.

  سوم امر به معروف و نهى از منكر بود؛ يعنى اگر از امام حسین تقاضاى بيعت هم نمى كردند و كوفه هم دعوت نمى كردند باز قيام مى نمود؛ اينكه معاويه از وقتی به خلافت رسیده در مدت بيست سال هرچه عمل كرده است بر خلاف اسلام است، جائر است، احكام اسلام را تغيير داده، خونهاى محترم را ريخته است، حالا هم پسر شرابخوار قمار باز سگباز خودش را به زور سر جاى خودش نشانده است. بر ما لازم است كه به اينها اعتراض كنيم.

ولى معاويه در زمان علی (ع) معترض بوده است كه من فقط مى خواهم خونخواهى عثمان را بكنم، و حال [در زمان امام حسن (ع)] مى گويد من حاضرم به كتاب خدا و سنت پيغمبر و سيره خلفاى راشدين صددرصد عمل كنم، بعد از من خلافت مال حسن بن على است و حتى بعد از او مال حسين بن على است فقط آنها كار را به من واگذار كنند، همين مقدار، ورقه سفيد امضا فرستاد؛ گفت هر شرطى كه حسن بن على مايل است بنويسد من قبول مى كنم، من بيش از اين نمى خواهم كه من زمامدار باشم و الّا من به تمام مقررات اسلامى عمل مى كنم. (تا آن وقت هم كه هنوز صابون اينها به جامه مردم نخورده بود) من مجرى منويّات تو هستم.

 اگر امام حسن با اين شرايط تسليم امر نمى كرد، دو سه سال مى جنگيد، دهها هزار آدم كشته مى شدند، ويرانيها مى شد و عاقبت هم خود امام كشته مى شد، امروز تاريخ امام حسن را ملامت مى كرد،

 بنابراين امام حسين يك منطق بسيار رسا و يك تيغ بُرنده داشت: «اگر كسى حكومت ستمگرى را ببيند كه چنين و چنان كرده است و سكوت كند، در نزد پروردگار گناهكار است».

اما براى امام حسن اين مسأله هنوز مطرح نيست. حد اكثر اين مطرح است كه اگر اينها بيايند، چنين خواهند كرد. اينكه «اگر بیایند چنين مى كنند» غير از اين است كه يك كارى كرده اند و ما الآن سند و حجتى در مقابل اينها بالفعل داريم.

اين است كه مى گويند صلح امام حسن زمينه را براى قيام امام حسين فراهم كرد.

 استاد شهید مطهری، 📚 سیری در سیره ائمه اطهار (ع) ص ۸۰ - ۸۶ (با تلخیص)

بیانات رهبر انقلاب اسلامی در دیدار رمضانی مسئولان نظام، با گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهید رئیسی آغاز شد.

قدردانی رهبر انقلاب از روحیه و انگیزه‌ی آقای دکتر پزشکیان رئیس‌جمهور 

تشکر می‌کنم از بیانات جناب آقای دکتر پزشکیان رئیس جمهور محترم. بیانات گسترده و خوب و مفیدی را انجام دادند. آنچه که نظر من را جلب می‌کند و بارها هم به خود ایشان این را گفتم، این حالت انگیزه‌ای است که در ایشان وجود دارد؛ خیلی با ارزش است این انگیزه و این احساس؛ اینکه: «ما می‌توانیم، حتماً انجام می‌دهیم، دنبال می‌کنیم، به خدا تکیه می‌کنیم، به کسی غیر از خدا تکیه نمی‌کنیم»، این حالت در ایشان خیلی با ارزش است و انشاالله به کمک الهی خواهند توانست این کار را انجام بدهند. امیدوارم انشالله در فاصله نه‌چندان زیادی ایشان در مقابل جمع بایستند و اجرا شدن این خواسته‌های بزرگ را مژده بدهند به مردم، و مردم را خوشحال کنند.

ادعای اروپایی‌ها مبنی بر عمل نکردن ایران به تعهدات خود حرف زور است. 

رهبر انقلاب خطاب به اروپایی‌ها: بی‌چشم و رویی هم حدی دارد.

✅اصرار برخی از دولت‌های قلدر برای مذاکره، به منظور حل مسائل نیست، بلکه برای تحکّم و تحمیل توقعات خودشان است. جمهوری اسلامی ایران قطعاً توقعات آنها را نخواهد پذیرفت.

معیارهای دوگانه در غرب حقیقتاً مفتضح کننده تمدن غربی است/ یک نمونه از این معیارهای دوگانه ادعای گردش آزاد اطلاعات است/ شما در دستگاه فضای مجازی متعلق به غرب می‌توانید اسم‌ حاج قاسم و سیدحسن نصرالله و شهید هنیه را بیاورید و حوادث ادعایی آلمان هیتلری را نسبت به یهودی‌ها انکار کنید؟ 

✅معیارهای دوگانه در غرب حقیقتاً مفتضح کننده تمدن غربی است؛ رسوا کننده ادعاهای اینهاست. ادعا می‌کنند گردش آزاد اطلاعات را. واقعاً همینجورست؟ الان در غرب گردش آزاد اطلاعات هست؟ شما در دستگاه فضای مجازی متعلق به غرب می‌توانید اسم‌ حاج قاسم را، اسم سیدحسن نصرالله را، اسم شهید هنیه را بیاورید؟ می‌توانید اعتراض کنید به جنایاتی که در فلسطین و در لبنان و اینها انجام می‌گیرد؟ می‌توانید حوادث ادعایی آلمان هیتلری را نسبت به یهودی‌ها انکار کنید؟ این است گردش آزاد اطلاعات اینها! این تمدن امروز خودش را در واقع باطن خودش را آشکار کرده است.

✅تمدن غربی مخالف مبانی اسلام است و نمیتوانیم پیرو آن باشیم/ از هر مزیتی در هر جای دنیا می‌توانیم و باید استفاده بکنیم اما در مبانی، نمیتوانیم بر مبانی تمدن غربی تکیه کنیم

 ✅ما نمی‌توانیم در مسائل گوناگون سیاسی‌مان، اقتصادی‌مان و دیگر چیزها پیرو مبانی تمدن مادی غرب باشیم. تمدن غربی البته مزایایی دارد؛ در این شکی نیست. از هر مزیتی در هر جای دنیا در غرب و شرق و دور و نزدیک، هر جا مزیتی هست که ما می‌توانیم یاد بگیریم استفاده کنیم، باید بکنیم؛ در این تردیدی نیست. اما در مبانی آن تمدن نمی‌توانیم تکیه کنیم، مبانی آن تمدن، مبانی غلطی است. مخالف با مبانی اسلامی است. ارزش‌های آن تمدن، ارزش‌های دیگری است. لذا شما می‌بینید خیلی راحت از لحاظ قانونی، از لحاظ اجتماعی، از لحاظ رسانه‌ای، می‌رسند به چیزهایی که شما از فکر کردنش هم خجالت می‌کشید، شمای مسلمان و آشنای با قرآن. بنابراین نباید دچار «فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ» بشویم.

دیدار مسئولان نظام با رهبر انقلاب ۱۴۰۳/۱۲/۱۸

اسمش عبدالرسول بود لقبشم لشکر تک نفره. بزرگترین تک تیرانداز های جهان هم با اختلاف ازش عقب بودن این تک تیرانداز توی ۵ سال از حملات بعثی ها به ایران تونسته ۱۷۰۰ تا شلیک موفق داشته باشه 

اون معتقد بود تیرها از بیت المال تهیه میشن و نباید خطا برن تو یه عملیات که یه گردان واسه فتح یه تپه که تحت اشغال بعثی‌ها بود اعزام شده بودن بعد ساعت‌ها جنگیدن موفق به پس گرفتن اون تپه نشدن عبدالرسول خودش رو به اون منطقه می‌رسونه و وارد عملیات می‌شه و بعد از چند ساعت ورق برمی‌گرده و نقاط کلیدی و دژهای اون تپه شکار این تک تیرانداز میشه بعد از این عملیات حاج حسین خرازی به عبدالرسول لقب گردان تک نفره رو داد عبدالرسول فقط شاه مهره‌های بعثی و فرماندهان را شکار می‌کرد بعد شهادتش مجری رادیوی عراق با خوشحالی می‌گفت صیاد خمینی رو شکار کردیم و می‌گفتند صدام برای شکارش یه تیم ۲۰ نفره متشکل از تک تیراندازهای بین‌المللی رو اجیر کرده بود که اتفاقاً تک تیراندازهای آمریکایی هم جزو اونا بودن اما هر بار با تلفات سنگین برمی‌گشتن.

۱۱ اسفند، سالگرد شهادت برترین تک تیرانداز تاریخ جهان است

قهرمان شهید عبدالرسول زرین که بین بعثی‌ها به “صیاد خمینی” معروف بود و شهید خرازی او را “گردان تک‌نفره” مینامید. این شهید با ۷۰۰ شلیکِ موفق [برخی منابع تعداد ۳۰۰۰ نفر را اعلام میکنند] برترین تک‌تیرانداز تاریخ شناخته می‌شود.

شادی روحش صلوات .

دین اسلام برای هر مسئله ای یک راهکار اساسی دارد دعا برای آرامش نوزاد را می توانید در ادامه بخوانید این دعاها و اذکار قرآنی برای آرام شدن کودک و خوابیدن او بسیار مفید است اگر کودک بدون هیچ دلیلی باز بیتابی می‌کند و آرام و قرار ندارد بهترین کار این است که این دعاها را حفظ کرده و با خود زمزمه کنید یا صوت آن را در خانه پخش کنید. این کار را می توانید با صدای خود انجام دهید چرا که نوزاد با صدای مادر انس دارد و سریعتر آرام می شود.

دعا برای گریه نوزاد

    تلاوت سوره ابراهیم: پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «هرکس این سوره را نوشته و در پارچه‌ای سفید گذاشته و بر گردن کودک بیاویزد، از گریه و بی‌تابی کودک و از بیماری‌هایی که به سراغ کودکان می‌آید در امان می‌مانند.»

    آیات شریفه زیر را با گلاب و زعفران نوشته و به کودک بیاویزید. (هنگام نوشتن آیات وضو داشته باشید)

«إِذْ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَهً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا * فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَدا» (سوره کهف،آیه ۱۰ – ۱۱) «أ فَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ* وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ* وَأَنتُمْ سَامِدُونَ* فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا» (سوره نجم، آیات ۵۹-۶۲) «وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا» (سوره طه، آیه ۱۰۸) سپس معوذتین (سوره های فلق و ناس) را بنویسید.

    در روز جمعه سوره مبارکه رعد را با خلوص نیت نوشته (بهتر است وضو داشته باشید) و در محل خواب نوزاد نصب کنید.

    آیات زیر را روز سه شنبه یا پنجشنبه یا جمعه، هنگام طلوع آفتاب با گلاب و زعفران روی کاغذ سفید بی‌خط بنویسید و به عنوان دعا برای گریه نوزاد زیر سرش بگذارید. (با وضو و اعتقاد کامل رو به قبله)

    أعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم: شش مرتبه

    بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم: سه مرتبه 

    آیة الکرسی: یک مرتبه 

    سوره حمد: چهار مرتبه 

    سوره اخلاص (یا توحید: قل هو الله احد): یک مرتبه 

    لا اله الا الله محمد رسول الله: چهار مرتبه

    اگر کودک بسیار گریه می‌کند یا دچار ترس و بی‌خوابی شده است؛ این دعا را نوشته و در گردن او تعویذ کنید.

    وَ خُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِیفاً (سوره نساء آیه ۲۸) 

    الآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنکُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفاً (سوره انفال، آیه ۶۶)

    لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ* فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللّهُ لاَإِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ (سوره توبه، آیات ۱۲۹ -۱۲۸)

    إِنْ نَقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ* مِن دُونِهِ فَکِیدُونِی جَمیعاً ثُمَّ لاَ تُنْظِرُونِ* إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّی وَرَبِّکُم مَا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذُ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى‏ صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ* فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُکُم مَا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکُمْ وَیَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْماً غَیْرَکُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَیْئاً إِنَّ رَبِّی عَلَى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ حَفِیظٌ (سوره هود آیات ۵۴-۵۷)

    یک نمونه دیگر دعا برای گریه نوزاد آیات زیر از قرآن است. این دعا را نوشته و در گلوی او ببندید:

    وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَى‏ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَى‏ إِلَى‏ أَجَلٍ مُسَمّىً. (سوره زمر، آیه ۴۲)

    لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَى‏ جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ* هُوَ اللَّهُ الَّذِی لاَ إِلهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَانُ الرَّحِیمُ* هُوَ اللَّهُ الَّذِی لاَ إِلهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ* هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُالْحُسْنَى‏ یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ. (سوره ممتحنه، آیه ۲۴)

    وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَهُ مَخْرَجاً لا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَحْتَسِبُ. (سوره طلاق، آیه ۳) 

    إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا* وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا* وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا* يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا* بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا* يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ* فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ * وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ* (سوره زلزله)

توصیه هایی برای درمان گریه نوزاد و کودک

•     بهتر است به نیازهای جسمی کودک توجه کنید و سعی کنید نیازهای وی را برآورده سازید .
•     در زمان گریه های شدید وضعیت جسمی کودک را بررسی نمایید، شاید مسئله ای رخ داده است .
•     در صورتی که از سلامت نوزاد و رفع نیازهای جسمی او اطمینان حاصل کردید، اما گریه او همچنان ادامه دارد از دعا برای گریه نوزاد بهره ببرید.

یکی از روش‌های آرام کردن نوزادان در هنگام گریه کردن گوش دادن به قرآن و دعاست. گوش دادن به قرآن و دعا خواندن تنها خاص والدین نیست، بلکه تاثیر عجیب آن بر نوزادان را می توانید در همان روزهای اول تولد فرزندتان مشاهده نمایید. کافی است صوت قرآن در فضای خانه طنین انداز شود. گویی این صدا برای نوزادتان آشناست که با شنیدن آن آرامشی عجیب وی را فرا می گیرد.

شما مادر عزیز، تا به حال برای فرزندان دلبندتان از دعا برای گریه نوزاد استفاده کرده و یا صوت زیبای قرآن پخش نموده‌اید؟ عکس العملشان چگونه بوده است؟ لطفا در بخش “ارسال نظر” تجربیات و پیشنهادات خود را در آرام کردن نوزادان بیان کنید.

منبع ؛ سایت گلدون 

 چرا خداوند انسان را دچار بلا و مصیبت می‌کند؟

🔹 این سؤال ابتدا به ذهن هر کسی می‌آید که چگونه لطف و محبت و رضایت خداوند از کسی، اقتضا می‌کند که او را با شداید و مشکلات مواجه کند؟ لازمه مهر و محبت، فراهم کردن موجبات خوشی و آسایش است نه موجبات سختی و عدم آسایش. باز یک نوع تعبیر دیگری در زبان قرآن و سنت هست که سؤال دیگری پیش می‌آورد و آن، تعبیر «امتحان» است. خداوند بندگان را به وسیله شداید و بلایا امتحان می‌کند، یعنی چه؟ مگر خداوند از باطن کار مردم بی‌خبر است که می‌خواهد با امتحان چیزی را بفهمد؟ مگر نه این است که در خود قرآن مجید آمده که هیچ ذره‌ای و هیچ حرکتی و جنبشی، بالاخره هیچ امر کوچک یا بزرگی در عالم هستی نیست مگر آنکه معلوم و مکشوف حق متعال است؟ پس امتحان یعنی چه؟

🔸 جواب هر دو سؤال آن وقت معلوم می‌شود که فلسفه بلایا و شداید و سختی‌ها و اثر آنها در وجود آدمی معلوم شود؛ معلوم شود که به حکم قانون و ناموس خلقت، بسیاری از کمالات است که جز در مواجهه با سختی‌ها و شداید، جز در نتیجه تصادم‌ها و اصطکاک‌های سخت، جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث، جز در روبرو شدن با بلایا و مصائب حاصل نمی‌شود.

🔹 نه این است که اثر شداید و سختیها تنها ظاهر شدن و نمایان شدن گوهر واقعی است، به این معنی که هرکس یک گوهر واقعی دارد که رویش پوشیده است، مانند یک معدنی است در زیر خاک و اثر شداید فقط این است که آنچه در زیر خاک است نمایان می‌شود، اثر دیگر ندارد؛ نه، این طور نیست، بالاتر است. شداید و سختی‌ها و ابتلائات اثر تکمیل کردن و تبدیل کردن و عوض کردن دارد، کیمیاست، فلزی را به فلز دیگر تبدیل می‌کند، سازنده است، از موجودی موجود دیگر می‌سازد؛ از ضعیف، قوی و از پست، عالی و از خام، پخته به وجود می‌آورد، خاصیت تصفیه و تخلیص دارد، کدورت‌ها و زنگارها را می‌زداید، خاصیت تهییج و تحریک دارد، هوشیاری و حساسیت به وجود می‌آورد، ضعف و سستی را از بین می‌برد.

🔸 پس این گونه امور را نباید قهر و خشم شمرد؛ لطف است در شکل قهر، خیر است در صورت شر، نعمت است در مظهر نقمت.

استاد شهید مرتضی مطهری